Değer verdiğim şeyler üzerine yazmaya gayret ediyorum ki, başkaları da değer versin.

Kitapları dünya çapında tanınan ve en sevilen çocuk kitabı yazarlarından biri olan Mac Barnett, Caldecott ödülüyle de taçlandırılmış önemli bir isim. MEAV Yayıncılık tarafından yayımlanan Leo: Bir Hayalet Hikâyesi, yazarın Türkçe olarak yayımlanan ilk resimli çocuk kitabı. Barnett-Klassen iş birliğiyle ortaya çıkan Sihirli İplik ise, tıpkı Leo: Bir Hayalet Hikâyesi gibi yalın ve çarpıcı bir anlatıma sahip. Bu özel yazarla yaptığımız röportaj, onun çocuk kitaplarıyla olan müthiş ilişkisinin güzel bir özeti niteliğinde...

Kitaplarınız bugüne kadar 30'dan fazla dile çevrildi ve milyonlarca çocuğa ulaştı. Sizi bu başarıya götüren şeyin ne olduğuna inanıyorsunuz?

Tek başıma ofiste çalışırken, bir başkasının yazdıklarımı okuyacak olmasını hayal etmek zor. Değer verdiğim şeyler üzerine yazmaya gayret ediyorum ki, başkaları da değer versin.

Jon Klassen'le müthiş bir iş birliğiniz var. Bu ne zaman ve nasıl başladı?

İkimiz de çocuklar için yazmaya daha yeni başladığımızda tanıştık. Bir kitap partisindeydik... Jon buna ‘kitap partisi’ yerine sadece ‘parti’ dememi istiyor aslında, daha ‘cool’ olsun diye. Ama bildiğiniz kitap partisiydi işte ve Jon’la kitaplar hakkında konuşmuştuk. Çocukken aynı kitapları okuduğumuzu keşfettik. Özellikle Frog and Toad adlı, dostluk hakkında bir Amerikan serisi… Önce arkadaş olduk, sonra kitap yapmaya başladık. Sanırım birlikte çalışırken, yalnızken rahatlıkla gidemeyeceğimiz alanlara dalmaya birbirimizi teşvik ediyoruz.

Çocukluğunuzda sizde iz bırakan çocuk kitabı hangisi?

In the Night Kitchen; tuhaf, absürt ve rüya gibi oluşuyla bana çok hitap etmişti.

Bu biraz zor bir soru biliyoruz ama kitaplarınız içinde en çok sevdiğiniz hangisi? Ya da sizin için en özeli diyelim…

İki kitap var; biri Christian Robinson tarafından çizilen Leo: A Ghost Story, diğeri Jon Klassen çizimleriyle The Wolf, the Duck and the Mouse. Bu ikisi ben çocukken aklımı kurcalayan birtakım derin soruları irdeliyor. Bugün de aklımı kurcalamaya devam eden sorular bunlar...

Sihirli İplik'i, Jon Klassen'in bir çiziminden ilham alarak yazmışsınız. Bunun ortaya çıkış hikâyesini Türkiyeli okurlarınız için anlatır mısınız?

Bu hikâye, Jon’un üniversitede yaptığı bir çizimden yola çıktı: Bir kız ve bir köpek karın içinde, eşleşen birer kazakla yürüyorlar. Sitesine koymuş, ben de çok beğendim ve sevdiğim çizimleri topladığım bir klasöre aldım. Dosya adı - ExtraYarn.jpg - hikâyenin ilk cümlelerine ilham oldu: ‘Soğuk bir öğleden sonra, nereye baksan ya kar beyazı ya da bacalardan çıkan kurum siyahı renginde, soğuk, küçük bir kasabada, Annabelle içi her renk örgü ipliğiyle dolu bir kutu buldu. Ve eve gidip kendine bir kazak ördü. İşi bittiğinde, Annabelle’in elinde fazla iplik kalmıştı. Bunun üzerine bir kazak da Mars’a ördü. Ama hâlâ fazla ipliği vardı.’ Hikâyenin tamamını yazıp Jon’a gönderdim, epey heyecanlıydım. Eğer sevmeseydi, başka kimseye çizdiremezdim. Neyse ki sevdi.

Leo, gördüğümüz en tatlı hayaletlerden biri. Bir hayalet/hayali arkadaş hikâyesi olmaktan çok daha fazlasını barındıran, çok güçlü bir metne sahip. Leo'yu yazarken size ilham veren neydi?

İyi arkadaşlarım olduğu için kendimi şanslı hissediyorum. Sanırım dostluk benim en çok değer verdiğim şey. Leo; iki ana karakterin, Leo ve Jane’in sıcaklığı ve birbirlerine duydukları şefkatle canlanmış bir hayalet hikâyesi.

---